سلامت نیوز : تلخ است. همه از آن فراری هستند. بیماری چیزی نیست كه كسی با آغوش باز از آن استقبال كند. پزشكان، پرستاران و پرسنل بیمارستانها هم شغل سختی دارند. كارشان آسان نیست. آنها هر روز 6-7 ساعت باید آه و ناله بیماران را تحمل كنند. وقتی یك ساعت به ملاقات یك بیمار میروی و اعصابت بههم میریزد میفهمی كه كارها در بیمارستان چه اعصاب پولادینی میخواهد. اما تمام این از خودگذشتگیها نباید بهانهای باشد تا از موقعیت بیمار و دلنگرانیهای خانوادهاش سوءاستفاده شود.در سالهای اخیر متاسفانه برخی پزشكها با شایعاتی همچون دستش شفا میدهد، پنجهاش طلاست، روی دستش دكتر نیست و... توانستند دكان خوبی را برای خود باز كنند و با گرفتن زیرمیزیهای آنچنانی كل پزشكها را در مظان اتهام بیاعتمادی مردم قرار دهند. در روزهای اخیر هم انتشار لیست برخی پزشكان كه متهم به گرفتن زیرمیزی هستند ماجرا را بحرانیتر كرده است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از سایت قانون ؛ وزیر بهداشت نیز زمان میخواهد تا مشكل زیرمیزی را با ایجاد زیرساختهای اساسی پیگیری كند و میگوید كه بعضی از پزشكها جزو بهترینها هستند و باید مورد احترام و الگوی مردم باشند. حتما به تخلفات پزشكی رسیدگی میكنیم ولی با زیرساختهای درست كه برخوردی قاطع باشد نه سطحی و مقطعی. او میگوید: «حرف زدن در مورد پزشكان متخلف پشت تریبون كه مورد تشویق قرار میگیرد، مشكل مردم را حل نمیكند. نمیتوان با كارهای هیجانی امور این بخش را پیش برد بلكه در این بخش نیازمند قوانین هستیم.» مثل اینكه این دانه درشتها به قول قدیمیها چپ پری دارند و كارشان به جایی رسیده كه به گفته رسول خضری، حتی مسئولان نظارت بر درمان وزارت بهداشت را تهدید كردهاند. آنها از نفوذ، قدرت، لابی و پشتیبانی خود حرف میزنند كه توانایی مقابله با این دانهدرشتها را از همه میگیرند. آنها حتی بیماران خود را هم تهدید میكنند كه اگر شكایت كنند یا جایی درز پیدا كند دیگر آنها را معاینه نخواهند كرد. احتمالا اینها پزشك نیستند. از حرفهایی كه می زنند و كارهایی كه میكنند برمیآید كه بیشتر به سمت اراذل و اوباش سوق پیدا میكنند تا پزشك.
مسئولان هم باید پاسخگو باشند
با انتشار لیست پزشكان زیرمیزی بگیر، خیلی از مسئولان حمایت خود را از وزارت بهداشت و درمان كه با همكاری سازمان نظامپزشكی صورت گرفته بود اعلام كردند. از جمله كسانی كه به پشتیبانی وزارت بهداشت و درمان برخاست دكتر علیرضا مرندی وزیر اسبق بهداشت و عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس است كه دفاع از زیرمیزیبگیران را كمعقلی میداند چون این افراد آبروی پزشك را بردهاند. او میگوید: قرار بود لیست پزشكهای زیرمیزیبگیر كه تخلفات بیشتری دارند در دوره آخر وزارت دكتر لنكرانی و دكتر وحید دستجردی تهیه شود. وظیفه وزارت بهداشت و درمان و سازمان نظامپزشكی این است كه جلوی این افراد را بگیرد و خطای متخلفان را نپوشاند. زیرا این پزشكها از دریافتهای غیرمتعارف خود دفاع میكنند.
دكتر مسعود پزشكیان وزیر بهداشت دولت هشتم و عضو كمیسیون بهداشت و درمان نیز در این مورد تاكید میكند: زیرمیزی گرفتن از بیماران به حدی گسترده شده كه عوامل آن به همین راحتی از تخلف خود دست برنمیدارند. كسانی كه ناظر بر این اعمال بودهاند نیز باید پاسخ بدهند كه چرا تاكنون برخورد جدی با این پدیده شوم نكرده و سكوت اختیار كردهاند. اگر كوتاهی هم صورت گرفته همه مسئولان را باید مقصر دانست. نظامپزشكی هم باید پاسخ بدهد كه چرا تاكنون اقدام جدی نكرده و نسبت به این تخلفها بیتفاوت بوده است. اگر چنین پدیدهای در آمریكا اتفاق بیفتد پزشك متخلف قطعا از طبابت محروم میشود. این پزشكها بیمار را به چشم كالایی در نظر میگیرند و نباید آنها را پزشك نامید زیرا باعث بدنامی دیگر پزشكها میشوند.
دكتر محمد رئیسزاده، رئیس سازمان بسیج جامعه پزشکی نیز میگوید كه باید لیست مسئولان حوزه بهداشت و درمان و بیمهای سالهای گذشته را منتشر كرد زیرا آنها نخواستند تعرفههای درمانی واقعی شود. باید به پدیده زیرمیزی پزشكان به صورت ریشهای نگاه كرد و آسیبشناسی شود. سیستمهای غلط و تصمیمگیریهای اشتباه مسئولان گذشته بخش بهداشت باعث شدهاند كه پزشكها به سوی زیرمیزی كشیده شوند. انتشار اسامی به جز این كه ماجرا را به حاشیه ببرد نتیجهدیگری نخواهد داشت. نباید احساسات را در برخورد با این مسئله دخیل كرد بلكه باید دنبال راهحل ریشهای بود.
200-300 درصد تورم در بخش سلامت
دكتر علی فتاحی هم در این مورد به تهران امروز میگوید: در سازمان نظامپزشكی، هیچ شاكی خصوصی در مورد افراد این لیست وجود ندارد و فقط شاكی حقوقی كه همان سیستم نظارتی سلامت و بهداشت است (دانشگاه) از این افراد شكایت كرده است.
معاون انتظامی سازمان نظامپزشكی با اشاره به انتشار لیست دانهدرشتهای زیرمیزی بگیر میافزاید: میل سازمانها و آدمها مهم نیست بلكه باید دید قانون چه میگوید. قانون اجازه این انتشار را نمیدهد. وقتی چیزی در رسانهها اعلام شود بر قاضی، كارشناس و آنهایی كه قرار است در این مورد تصمیمگیری كنند، تاثیر میگذارد و ممكن است تسلیم جو شوند. فرقی نمیكند كه زیرمیزی باشد یا تخلف دیگر. قاضی و كارشناس باید با آرامش كار خود را دنبال كند و این جو باعث میشود كه این آرامش بههم بخورد. قاضی مجبور است منتظر شود تا جو آرام شود و بعد تصمیم بگیرد زیرا قاضی كه تسلیم این جوسازیها نمیشود. اعتماد مردم هم با این فضاسازیها از بین میرود.
50 درصد درمان به دلیل اعتماد به پزشك پیش میرود. در پزشكی دارویی داریم به نام «دارونما» كه فقط پزشك میداند كه دارو نیست و آن را به مریضش میدهد و او خوب میشود. این دارو نیست كه مریض را خوب میكند بلكه اعتماد و جنبه روانی داروست كه بیمار را بهبود میبخشد. این جوسازی باعث میشود كه تمام این درمانها هم با مشكل روبهرو شود. اگر این جوسازی به نفع مردم باشد ادامه دهند ولی این به نفع مردم نیست. ضمنا اگر در آرامش كار كنیم مظلومنماییها صورت نمیگیرد. در همین لیست منتشر شده سه نفر در بررسیهای ابتدایی تبرئه شدند. بهتر است بعد از صدور حكم قضایی این اسامی با صلاحدید قاضی رسانهای شود.
او با اشاره به اینكه كاش اسامی این 14 نفر بهطور كامل اعلام میشد، تاكید میكند: اینطوری 14 هزار نفر را در آن لیست قرار دادهاند زیرا اسامی مشابه زیادی وجود دارد. ضمن اینكه اگر سه یا چهار بار این لیست انتشار پیدا كند قبح قضیه میریزد آن موقع چه اتفاقی میافتد؟ باید نگاه كنیم كه متخلف جسورتر شود. زیرا میگوید اسمها كه اعلام شد و اتفاقی هم نیفتاد. اعلام اسامی حكم بازدارنده نیست. بلكه باید از راههای قانونی با آن برخورد كرد. در مورد زیرمیزی گرفتن پزشكها، تغزیرات، وزارت بهداشت و درمان و سازمان نظامپزشكی میتواند با این مسئله برخورد كند و هم در حال حاضر با افراد متخلف برخورد میشد. سازمان نظامپزشكی دو سه هفته در دادسرا روی این اسامی كار كرده و زیرمیزبگیریها را به نتیجه رسانده است.
معاونت انتظامی سازمان نظامپزشكی در ادامه با اشاره به اینكه برخورد با متخلفان بستگی به میزان و شدت، نوع و تعداد تخلف و نوع برخورد هم فرق میكند، میگوید: از تذكر و توبیخ گرفته تا محرومیت میتوان با این افراد برخورد كرد. در این مورد هم این 14 نفر برای ما مهم نیست بلكه هر كس كه قانون را رعایت نكند با برخورد قانونی روبهرو خواهد شد. ما در عرض 2 ماه گذشته سه مطب پزشكی را در تهران تعطیل كردهایم. آیا رسانهای كردن آن دردی از مردم دوا میكند یا تاثیری در درمان آنها خواهد بود؟ همین كه جامعه پزشكی از آن اطلاع داشته باشد كفایت میكند.
او در مقابل این سوال كه مقصر این قضیه مگر خود پزشكهای متخلف نبودند؟ پاسخ میدهد: اگر طی چند سال حقوق شما افزایش پیدا نمیكرد چه میكردید؟ نمیخواهم از عملكرد خلاف قانون این افراد دفاع كنم اما در كدام صنف خدماتی دارید كه در عرض 7-8 سال گذشته نرخ دستمزد هیچ تفاوتی نكند؟ فقط گروه پزشكی است. 200-300 درصد تورم در بخش سلامت و جامعه داشتهایم. وقتی بنیاد درست نباشد به این كارهای خلاف كشیده میشود. این موضوع با بگیر و ببند حل نمیشود باید ریشهای حل شود. اما این دلیل نمیشود كه تعرفه تغییر نكرده پزشكان هر كاری دوست دارند را انجام دهند. البته اكثر پزشكان طبق قانون كار میكنند. همین پزشكانی كه اسمشان در لیست قید شده هم مریضهایی كه از لحاظ مالی مشكل دارند را به صورت مجانی جراحی میكنند.
دكتر فتاحی در پاسخ به این سوال كه هزینههای درمان برای مردم هم زیاد شد، آیا با افزایش تعرفههای پزشكی مردم میتوانند از عهده آن بر آیند، پیشنهاد میدهد: باید همهجانبه نگاه كرد. باید تعرفه، سرانه و نظارت همزمان با هم درست شود و بیمهها را نیز باید توانمند كرد. متاسفانه قانون هدفمندی را ناقص اجرا كردیم. قرار بود از درآمد اجرای هدفمندسازی 10 درصد به بخش سلامت اختصاص دهیم ولی این كار را نكردیم و باعث شده كه این عوارض پیش بیاید. بیمارستان دولتی هزینههای خود را نمیتواند دربیاورد. تا كی میتوانیم با این وضعیت پیش برویم؟ مردم ندارند، بیمهها هم ندارند، بیمارستانها هم توانمند نیستند. چه باید كرد؟
معاونت انتظامی سازمان نظامپزشكی در پاسخ به اینكه پزشكان به افرادی كه بیمه تكمیلی دارند بیشتر پیشنهاد زیرمیزی میدهند، میگوید: فكر نمیكنم برای این پزشكان در بیمار آزاد و بیماری كه بیمه تكمیلی دارد تفاوتی وجود داشته باشد. در اولین سالی كه تعرفهگذاری در اختیار سازمان نظامپزشكی قرار گرفت، دریافت زیرمیزی به حداقل رسید و كمترین تخلف را در آن موقع داشتیم. وقتی تعرفهگذاری به بخش خصوصی انتقال پیدا كرد روز به روز شاهد تخلف بیشتری بودیم. آماری هم وجود ندارد كه پزشكان چند درصد میگیرند.
كل شكایتهای كشوری تعرفهای در سازمان نظامپزشكی 5 درصد است.وی در پاسخ به این سوال كه مردم برای شكایت برسر دوراهی قرار میگیرند كه از پزشكی كه درمان بیمارش در دست اوست شكایت كنند، یا بیمارش را نجات دهند؟ میگوید: بعد از اینكه بیمار آنها بهبود پیدا كرد میتوانند تا یكسال به سازمان نظامپزشكی مراجعه كرده و شكایت كنند. در تغزیرات و دادگاهها محدودیت زمانی وجود ندارد. آمار شكایتهای درمانی در دنیا 3 درصد است. در ایران این آمار تقریبا 0.1 درصد است. مردم ما خوب و نجیب هستند كه اهل شكایت نیستند و شرایط را درك میكنند.
نظر شما